Donderdag 25 augustus 2016 Ubud

Ik sliep zo vast dat ik wakker schrok van luid pratende Indo mannen. Ben er ook maar meteen uitgegaan en beneden aangekomen zag ik mijn vader al in de hal. Ook zag ik meteen dat het verband niet zo fris er meer uit zag.
Na het ontbijt kwam onze chauffeur Made (op aanraden van mijn lieve broertje:-) die bracht ons op mijn verzoek eerst naar het ziekenhuis in Denpasar. Uiteindelijk weer opgeknapt en konden we aan ons dagprogramma beginnen.

Nou ja eigenlijk stond alleen de markt in Ubud op ons lijstje en al hardop pratende gaf ik te kennen dat ik toch ook iets van reëels zou willen zien. Weeshuis oid want dat had ik van een vriendinnetje gehoord.

Straten met prachtige Balinese versierselen in en om en aan de huizen. En op elke hoek en kruispunten soortement van beelden waar men hun offerandes brengen. En toen stopten we bij het weeshuis in de wijk Penati Denpasar met ook zo'n mooie hoge poort en éénmaal daar doorheen waande je in een soort van oerwoud met prachtige hoge groene planten en palmbomen.

Op de veranda zaten moeders de vrouw en 2 meisjes groenten schoon te maken. En een oud Indo mannetje heette ons met grote glimlach welkom.

Achter hem aanlopend kwamen we bij een soort van groot plein waar schattige kindjes speelden voor een prachtig mooi Balinees bewerkte deur en voorkant van een tempel zo leek het. De oude man had alles zelf opgebouwd dit tehuis voor weeskinderen. Op moment wonen er 70 of door te arme ouders daar gelaten of echt geen ouders meer hebben. De meesten waren of naar school nu of aan het werk.
Zelf wezen rondkijken en bij een grote open keuken stond daar opgestapeld dozen met bami rijst eieren etc. Allemaal giften van mensen vertelde de oude man toen ik ernaar vroeg. Hij krijgt namelijk geen subsidie oid van de overheid. Daarachter een klaslokaal met gekleurde ouderwetse schoolbankjes. Regelmatig geeft de oude man daar nog les. Ik heb hem wat roepiahs gegeven en zijn lach werd nog breder. Zo schattig vond ik dat ook wel met ze te doen maar besefte dat het wel fijn was dat hij dit allemaal voor deze kinderen doet.

Een foto maken van ze wilde ik maar de kids en de oude man riepen dat ik er ook op moest hoor:-) Ik moest zo ontzettend lachen toen de foto gemaakt werd ze allemaal riepen satu dua wiskey!! Te leuk dit zeg.
Daarna weer door richting de markt.

Ach en alweer pratende liet ik weten eerdaags ook een tempel willen bezoeken dat zou toch ook mooi in mijn plaatje over Bali passen. En laat er nou net eentje op de route liggen:-)
Eerst een sarong omgedaan en toen de tempels bekeken. Made was tevens de gids en vertelde dat iedere 6 maanden hier ceremonies worden gehouden. Jammer dat dat net niet in mijn vakantie valt. Ik zag het allemaal wel voor me hoe of dat er uit zou zien. Mooie gekleurde kleding en bloemen en wierook...

Tijd om te lunchen en op naar Warung Semas waar vorig jaar mijn broertje en schoonzusje ook zijn geweest. Zelfs aan dezelfde tafel waar zij ook zaten heb ik heerlijk gegeten en gedronken. Ik zag voor het eerst de sawa's hoewel deze in het klein waren maar ik vond ze prachtig!! Wauw wat een uitzicht:-)

Eindelijk bij de markt aangekomen maar zo ontzettend hutjemutje en je moest echt uitkijken waar je liep. Geen tegeltje lag er recht. Heb er nog wel een paar dingetjes voor mijzelf kunnen scoren en toen maar gauw wegwezen. Met 2 heren erbij is het voor mij ook niet gezellig neuzen en passen vond ik:-) Tis niet erg hoor het was er ook super druk!

Op terugweg nog 2 marktjes tegengekomen maar ik vond het er niet veel aan. Hoofdzakelijk kleding wat ik toch niet pas die kleine Indische maatjes:-)

Terug in het hotel ben ik meteen gaan douchen en daarna dinner. Lekkere verse chap cau (zoiets als sajoer lodeh maar dat vond ik hoor) met kip (dat dan weer wel:-) en jammie ijsthee met limoen.

Zometeen lekker slapen ben best wel moe en morgen weer een nieuwe dag! Dag:-)